Dag 5: Scheffau in de mist

Wanneer we deze ochtend door ons raam keken konden we geen mooie berg in de verte zien. Die was helemaal verborgen in een grote, lage wolk.

Geen nood, na een stevig ontbijt trokken we onbevreesd naar Scheffau om daar met de lift in de mist te verdwijnen. Het was even wennen, ook voor een aantal begeleiders (niet, Maria?) om in die dikke soep de weg te vinden. Op de sneeuw lag een dun laagje bruine sneeuw, het resultaat van regen met zand van de sahara er in.

Maar we splitsten ons weer op in een aantal groepen en trokken dieper en dieper de bergen in. Eén groep van 10 kinderen heeft een hele dag rond getrokken en heeft ’s middags in een andere hut gegeten, om zo zoveel mogelijk van het skigebied te ontdekken. Ze zijn helemaal tot in Hopfgarten geskied!

’s Middags kregen we spaghetti om terug op krachten te komen. Na de middag besloot nog een andere groep van 13 kinderen om ook de tocht naar Hopfgarten aan te vatten. Dit, beste ouders en lezers, is een primeur in alle jaren dat we al op sneeuwklassen gaan. Nog nooit hebben zoveel kinderen op de voorlaatste dag deze uitdaging aangegaan en met succes afgerond! Alle (!) kinderen hebben een erg hoog niveau gehaald op de korte tijd dat ze hier in Oostenrijk zijn. Daar doen wij, de begeleiding, eerbiedig onze skihelm voor af.

Na het skiën en het vieruurtje zijn we naar het pension gereden om rustig een filmpje te kijken of even te rusten. ’s Avonds kregen we een gehaktbal met groentjes en aardappeltjes te eten, gevolgd door chocoladepudding. Daarna konden de kinderen kiezen: verder film kijken, vrije tijd of rusten. Om rond 21u15 allemaal dromenland op te zoeken…

3 reacties

  1. Mooi om dit te lezen en te zien 👍. Hartverwarmend 😎
    Geniet morgen met z’n allen van jullie laatste skidag!!!
    Karel (de papa van Sander)

  2. Koen huygens, papa van rico

    Goe bezig!! Wou Dat ik ook zo goe kon skiën! 👍👍. Bedankt voor de filmpjes!!! 🤩

  3. Wendy (mama van Senne)

    Wat een knappe skiërs allemaal!! Het is heel fijn, om jullie reisavonturen op deze manier te kunnen volgen. Hier is het al een gewoonte geworden om ’s morgens aan de ontbijttafel het nieuwe blogverhaal erbij te nemen en op de foto’s op zoek te gaan naar onze grote broer :-).

    Een dikke dankjewel voor de omkadering, jullie inzet, en de warmte die we tot hier kunnen voelen!!

    Groetjes aan iedereen, en Senne in het bijzonder, van ons allemaal!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.